Het is 1978 als een groepje motorrijdende vrienden in de achterkamer van cafe “de Kikker” besluit om een motorclub op te richten. Met behulp van een kladblok, een pen en een notaris wordt dit verwezenlijkt. Nadat de documenten zijn geregistreerd is MOTORCLUB NOORDWIJK een feit, en zijn we een officieel erkende motorclub. Uiteraard houden ze nog even zitting in de achterkamer van die kroeg, maar al snel wordt duidelijk dat een eigen hut wenselijk is.
Via-via komen we terecht op de zolder van stomerij “Randstad”, en nadat het is opgeleukt (door er een bankstel, een bar, 2 dartbanen en een flipperbak in te sjouwen) hebben we vanaf dat moment een heus eigen clubhuis!
Het is er beregezellig; dat blijkt ook wel uit de sluitingstijden van de club, die regelmatig gelijklopen met de openingstijden van de stomerij beneden…….. het komt voor dat de stomerijbaas meer “welterustens” wenst, dan “goedemorgens”.
De fietsen staan veilig en ‘jat-vrij’ gestald tussen de jassen en broeken van de klanten, en de trap is zó stijl dat het afdalen naar het toilet (na een paar biertjes) een gevaarlijke operatie wordt……
Na een aantal jaren ‘gezolderd’ te hebben, valt het doek voor ons als huurders. Er schijnen andere plannen te zijn voor de zolder, en we moeten op zoek naar niets anders. De via-via-wegen worden weer bewandeld, en blijken even succesvol als voorheen. We krijgen een leeg lokaal toegewezen in de Wilhelmina-School. Het lokaal is écht leeg, maar met behulp van enkele altijd bereidwillige gasten wordt ook dit ‘hok’ omgetoverd tot iets ‘eigens’. Zelfs een bar met bovenverdieping (annex bergruimte) ontbreekt niet. Ook de dartbanen ontbreken niet, alleen heeft de flipperkast plaats moeten maken voor een voetbalbak. Het is er weer goed toeven op de clubavonden.
Het lokaal ernaast wordt regelmatig gebruikt voor gourmetavonden, en ons eigen lokaal voor de vloeibare versnaperingen. We maken ons niet druk, totdat……..
….totdat er een kink in de motorfietsketting kwam in de vorm van een projectontwikkelaar die een idee heeft (hebben die lui niet allemaal hetzelfde idee trouwens…). Hij had bedacht om op het terrein waar de school staat een aantal huizen te gaan bouwen…..what’s new?
Maar enfin, om een kort verhaal lang te maken: we zaten dus weer zonder toekomst én clubhuis! De “via-via” bood uitkomst, en na een ontelbaar aantal lobbysessies bij de gemeente kregen we toestemming om een ex-handbal-clubhuis te betrekken naast het politiebureau. Dezelfde ploeg bouwvakkers stak de (ondertussen eeltig geworden) handen uit de mouwen, en hebben er weer iets moois van gebrouwen. Met een keurige bar, een paar keurige dartbanen, en een nette aparte keuken. Kortom: een clubhuis om jaloers op te zijn .
Recentelijk is er zelfs een eigen barbecue/parkeerplaats (“ ‘t MC Noordwijk pleintje “) bijgekomen, zodat we nu eigenlijk een plaatje van een clubhuis hebben, waar menige vereniging een moord voor zou plegen. En dat allemaal in 25 jaar…………….
Maar……..bovenstaand verhaal vertelt eigenlijk maar een heel klein stukje van die afgelopen 25 jaar.Het vertelt eigenlijk alleen maar het (summiere) verhaal van het clubhuis, en niet de honderden verhalen die nog regelmatig de ronde doen op clubavonden. Lange verhalen, korte verhalen; maar wel allemaal verhalen die zijn ontstaan op één van de vele clubweekenden, treffens of vakanties die we met z’n allen –of in kleinere groepjes- hebben gevierd.
Vaak is op een clubavond slechts één klein detail nodig om bij iemand de kreet “weet je nog…” te ontlokken, en vervolgens barsten de verhalen en belevenissen los. En zoals voor gebruikelijk schiet iedereen dan van de hak op de tak. We vertellen grappen uit 1984, schetsen situaties uit 1999, en lachen om een (“Je slot zit nog om je voorwiel Fer!”)-valpartij uit 1985 (geloof ik).
Het zijn allemaal herinneringen, leuke herinneringen aan hele gave jaren die we allemaal voor geen goud hadden willen missen. Maar ja, het blijven herinneringen, en herinneringen kun je niet op de boekenplank zetten…………..
Maar……..als je nou eens een boekwerkje zou maken hé? Met daarin oude en recente foto’s, vergrijsde en actuele verhalen, oude bonnetjes, ansichtkaarten en tekeningen? En je zou het hele zooitje lukraak in een boek zetten (als ware het een hak-op-de-tak publicatie), dan heb je wel een blijvende herinnering. Een herinnering aan de afgelopen 25 jaar Motorclub Noordwijk.
En dát is precies wat dít is vrienden…….
een herinnering aan 25 jaar MOTORCLUB NOORDWIJK!
Veel plezier!
De redactie.
…Zó was het voorwoord toen ik het laatste velletje papier van dit boekwerkje in 2003 uit de typemachine (voor de jeugdige leden onder ons: zeg maar….een keyboard met daarin een printer…) haalde.
Het boekje zou ingebonden gaan worden, en uiteindelijk voor de leden zijn. Maar ja…….niet alles is gelopen zoals het had moeten lopen, en zodoende verdaagde dit boekje –door allerlei toestanden- ergens op de harde schijf van een kompjoeter (jaaahhh….toen schreef je dat nog zo), en werd er verder niet veel aandacht aan geschonken.
In ál die tijd dat dit boekje zijn waarde verdubbelde, sommige leden met pensioen zijn gegaan en er ondertussen achter de bar een hele berg leesbrilletjes ligt zijn er natuurlijk wel de nodige dingen gebeurd…..misschien zal dat in een (toekomstig) tweede deel nog wel opgeschreven gaan worden…. maar vooralsnog houden we het even hierbij…..
Na een klein stopcontact-brandje (leuk woord voor Scrabble….), een drastische voetbalveld-verbouwing (nog zo één….!) waardoor ons clubhuis moest verdwijnen,waanzinnig veel gebel, geouwehoer én gelobbey (of schrijf je nou ‘gelobby’…?)…. en aansluitend wéér een fikse verbouwing (waarvoor wéér hulde aan de dames en heren ‘verbouwers’) hebben we ondertussen een juweel van een clubhuis!